سیاره ی مشتری
زمانی که منظومه ی شمسی و خورشید در حال تشکیل بود، سیاره ی مشتری تقریبا برای خودش یک ستاره محسوب می شد، ولی آن قدر داغ نشد که ستاره باقی بماند و اکنون سرد شده است.
این سیاره، بزرگترین سیاره در منظومه شمسی است و قطر آن به طور متوسط 142800 کیلومتر است. مشتری مانند یک گوی خیلی بزرگ از گازهای مختلف است. ابر های تشکیل دهنده ی این گازها هر 10 ساعت یک بار در اطراف هسته ی مرکزی می چرخند. سطح مشتری جولان گاه لکه سرخ بزرگ است؛ تندبادی چرخنده و گازی شکل که در این تندباد، سرعت بادها به 290 کیلومتر در ساعت می رسد.
آیا میدانید؟
لکه سرخ بزرگ به طول 26000 کیلومتر و عرض 14000 کیلومتر است که کره ی زمین به راحتی در این لکه جای میگیرد.
مشتری سیاره ای است که بیشترین تعداد قمرهای شناخته شده در منظومه شمسی، در اطراف آن می چرخند.
این سیاره تعداد زیادی قمر دارد، اما چهار قمر آن اصلی تر هستند. قمر آیو، دنیایی ترسناک از آتشفشان های گوگرد است. سطح قمر اروپا شبیه توده های عظیمی از یخ است که در زیر آن ها ممکن است اقیانوس های آب باشد. سطح قمر گانیمد شبیه پوسته تخم مرغ به شدت شکسته، ترک دار است. قمر کالیستو سطحی خالدار و آبله رو دارد که آثار شدید ترین برخورد های شهاب سنگی، روی ان آشکار است. مشتری حداقل 16 قمر دیگر دارد و ممکن است، تعداد قمرهای آن بیشتر هم باشد ولی به دلیل کوچکی، این قمرها دیده نمی شوند.
عکس سیاره ی مشتری
قمر آیو
قمر اروپا
قمر کالیستو
نظرات شما عزیزان:
|
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
روز بخير كاربر مهمان! 
تبادل
لینک هوشمند
